Je hebt het vast al gehoord: cryptocurrencies zijn niet erg milieuvriendelijk. Ze hebben een slechte impact op het milieu, ze zorgen voor toenemende klimaatverandering, ze zijn 'een milieuramp' [Agustin Carstens], enzovoort. Is dit allemaal waar? Cryptocurrencies veroorzaken vervuiling en dragen bij aan klimaatverandering?
Onlangs, Tesla is gestopt Bitcoin (BTC)-betalingen accepteren om het als "een grote kostenpost voor het milieu" te beschouwen. Hoe kan dit zo zijn? Ze zijn toch digitaal? Ze spuwen niet bepaald zwarte rook in de heldere lucht. Welnu, nu is het tijd om al je twijfels hierover op te lossen.
Cryptocurrencies = vervuiling? Waarom?
Om te beginnen kan niet elke cryptocurrency vervuiling veroorzaken. Het echte probleem komt van Proof-of-Work (PoW) mijnbouw. Dit is een algoritme en met "algoritme" bedoelen we een reeks stappen en methoden die zijn gebouwd (met wiskunde) om een specifiek resultaat te bereiken of een probleem op te lossen. Dat is precies wat de PoW doet: een moeilijk wiskundig probleem of raadsel ontwikkelen dat de miners moeten oplossen om virtuele transacties te verifiëren en enkele munten te "extraheren".
De miners concurreren met de anderen om als eerste de munten te "vinden", en hun totale rekenkracht helpt om het netwerk te beveiligen. Toch klinkt het niet erg vervuilend, toch? Het probleem is dat raadsel. Niemand kan het echt oplossen met de snelheid die nodig is om te concurreren. Alleen de computers en enkele gespecialiseerde apparaten (ASIC-mijnwerkers) kan het doen. En niet alleen: ze hebben veel elektriciteit nodig om het steeds opnieuw te proberen totdat ze de oplossing hebben gevonden. Vandaar het "werk" in het bewijs.
Dus, voor het geval je het nog niet wist, veel elektriciteit is meestal gelijk aan meer vervuiling, afhankelijk van waar die energie vandaan kwam. Steenkool en andere fossiele brandstoffen zijn wereldwijd veelvoorkomende bronnen van elektrische energie. Daarom, als de energie om cryptocurrencies te delven uit steenkool komt, zou dat meer schadelijke emissies naar de planeet betekenen.
Aan de andere kant hebben we ASIC-machines. Ze zijn specifiek ontworpen om cryptocurrencies te minen en niets anders. Ze zullen echter niet lang meegaan, omdat de moeilijkheid van het minen van crypto's altijd toeneemt met het aantal miners dat zich bij het netwerk aansluit (om veiligheidsredenen). Zodra de nuttige periode voorbij is (ongeveer 1,5 jaar), kunnen ze e-waste worden en, in feite, het toevoegen van meer afval van cryptocurrencies aan de stapel vervuiling.
Dit gebeurt natuurlijk alleen met PoW-cryptocurrencies. Andere systemen, zoals Proof-of-Stake (PoS), hebben dit mining-probleem niet.
Welke crypto's veroorzaken vervuiling en welke niet?
Dat is een ingewikkeld antwoord. Zelfs in het geval van PoW-cryptocurrencies, alles hangt af van de energiebron en het alternatieve gebruik van ASIC's. De meeste mijnwerkers kiezen locaties waar de dominante energiebron hernieuwbaar is, en sommigen van hen gebruiken hun ASIC's al voor extra functies, zoals verwarming of tomaten kweken (Echt).
We kunnen ook bedenken dat er "lichtere" PoW-versies zijn. Ze hebben geen ASIC's nodig om te werken, alleen computers, en het energieverbruik is matig. Dat is het geval voor Monero (XMR), bijvoorbeeld. Integendeel, Bitcoin is nog steeds de moeilijkste munt om te minen en vereist veel energie en ASIC's. Daarom kiezen de mijnwerkers meestal voor de goedkopere hernieuwbare bronnen.
Volgens CryptoSlate, zijn er meer dan 406 PoW-munten. Ze omvatten een aantal van de meest populaire: Bitcoin, Litecoins (LTC), Bitcoin Contant (BCH), Ethereum (ETH), Dogecoin (DOGE), Zcash (ZEC) en Monero (XMR). Aan de andere kant zijn er meer dan 546 PoS-achtige munten, inclusief Cardano (ADA), Polkadot (DOT), Stellar (XLM), Cosmos (ATOM), Tron (TRX), Tezos (XTZ), Lisk (LSK), DASH, XRP en EOS.
Hoeveel energie verbruiken PoW-crypto's?
We kunnen het niet zeker weten, maar we hebben enkele overzichten voor Bitcoin. Volgens het Cambridge Bitcoin elektriciteitsverbruik (CBEI), verbruikt Bitcoin ongeveer 148 TWh per jaar, wat meer is dan Zweden, Oekraïne of Nederland. Voor zijn deel, Digiconoom rekent jaarlijks rond de 117 TWh uit.
Tegelijkertijd, zoals beschreven door de CBEI, Bitcoin is slechts goed voor 0,69% van het totale energieverbruik wereldwijd. Bovendien: "de hoeveelheid elektriciteit die elk jaar wordt verbruikt door altijd-aan maar inactieve apparaten in huis in de VS alleen al zou het Bitcoin-netwerk 1,5 jaar van stroom kunnen voorzien". Als we het vergelijken met andere "vormen van geld", kunnen we ook zeggen dat de banksector verbruikt jaarlijks meer dan 639 TWh en goudwinning verbruikt jaarlijks meer dan 139 TWh.
Naast Bitcoin verbruikt Ethereum ongeveer 48 TWh per jaar [Digiconoom]. Bovendien heeft het bedrijf vorige maand TRG-datacenters berekende het aantal verbruikte kWh per transactie in verschillende cryptocurrencies.
Zoals we later zullen zien, heeft energieverbruik veel te maken met vervuiling en klimaatverandering.
Waar komt het vandaan de energie om crypto's te minen?
Zoals we eerder vermeldden, kiezen de mijnwerkers meestal voor de goedkopere hernieuwbare bronnen. De firma CoinShares berekend dat meer dan 74% van de Bitcoin-mijnbouw maakt gebruik van hernieuwbare energiebronnen, zoals waterkracht, zonne-energie en geothermische energie. Aan de andere kant stelt de CBEI dat 65% van Bitcoin-mijnbouw het in China heeft gemaakt. In dit land was steenkool goed voor 56,8% van de binnenlandse energieopwekking in 2020 [CNBC]. En dat is slecht nieuws voor cryptocurrencies en vervuiling.
Toch zijn er alternatieve theorieën. Voordat we erover praten, moeten we leren wat niet-rivaliserende energie is. “Niet-rivaliserende goederen zijn publieke goederen. Iedereen heeft toegang om ze te gebruiken, en het gebruik ervan doet geen afbreuk aan hun beschikbaarheid voor toekomstig gebruik” [Vraaglot]. In de energiesector betekent dit meestal overtollige (en verspilde) energie die niemand zal gebruiken omdat de vraag al is gevuld.
Dus, over de . gesproken Chinese mijnwerkers, zijn ze actief in een aantal specifieke provincies: Xinjiang, Sichuan, Binnen-Mongolië en Yunnan [CBEI]. De energie is daar overvloedig en deels hernieuwbaar. Daarom, het is waarschijnlijk dat de meeste Bitcoin-mijnwerkers in China niet-rivaliserende energie gebruiken, zoals beschreven door Nic Carter, mede-oprichter van Coinmetrics.
Wat de rest van de PoW-munten betreft, kunnen we alleen maar raden. Bijvoorbeeld, de meeste mijnbouw knooppunten van Litecoin zijn in de Verenigde Staten, Duitsland en Frankrijk. In deze landen is de hernieuwbare energie goed voor 20% [EIA], 46.3% [Reuters] en 33.2% [Vernieuwt], respectievelijk.
Waarom verandert Bitcoin (en anderen) de mijnbouw niet?
Dat klinkt als een gemakkelijke oplossing, toch? Waarom verlaten PoW-munten dit systeem niet en vervangen ze het door PoS? Nou, dat is inderdaad niet zo gemakkelijk. Laten we allereerst onthouden wat Proof-of-Stake is. In PoS-systemen (en munten) wordt het cijfer van de "miner" vervangen door de "validator". Deze validator, die iedereen kan zijn die dat wil, heeft geen energie of gespecialiseerde machines nodig. In plaats daarvan zullen ze in een speciale portemonnee een bepaald aantal native tokens vergrendelen die ze eerder hebben verkregen.
Ze krijgen dus het recht om transacties te verifiëren en, indien nodig, bijna automatisch nieuwe munten te slaan. En ze zullen ervoor worden beloond, als een passief inkomen. Maar niet alles is perfect.
Het risico bestaat dat een ervaren ontwikkelaar de blockchain kopieert (forks) en springt tussen de oorspronkelijke keten waar ze het geld al hebben uitgegeven en de nieuwe keten waar ze dat bijvoorbeeld niet hebben gedaan (en dezelfde munten dubbel uitgeven). Er is geen "werk" om de transacties hier te verifiëren, alleen belanghebbenden. Dit wordt de "Niets op het spel probleem” want in de nieuwe (gekopieerde) keten is er niets te verliezen als je vals speelt.
PoW-systemen zijn dus nog robuuster en veiliger. Dat is de reden waarom de meeste ontwikkelaars en gebruikers nog steeds vasthouden aan PoW, ondanks de nadelen. Ethereum is een ander geval, Hoewel. Het is al bezig om PoW te verlaten en PoS te omarmen. In de toekomst zou een ander systeem kunnen verschijnen, beter dan PoW of PoS. In dat geval zouden Bitcoin en andere crypto's waarschijnlijk naar dat systeem migreren.
Verhogen cryptocurrencies de klimaatverandering?
Energieverbruik leidt ons naar de carbon footprint (vervuiling), die op lange termijn kan leiden tot klimaatverandering. BlueSkyModel berekent dat gemiddeld een kilowattuur iets meer dan een pond (0,45 kg) kooldioxide (CO2) produceert. Gezien dit en de gegevens van Digiconomist, Bitcoin zou jaarlijks ongeveer 55,86 Mt CO2 produceren.
Aan de andere kant verbruikt het bankwezen ongeveer 639 TWh per jaar. Dan zou deze industrie alleen al zo'n 319,5 Mt CO2 in de atmosfeer uitstoten. Goudmijnen, van zijn kant, verbruikt ongeveer 138,9 TWh per jaar, wat zich vertaalt in 69,4 Mt CO2. De totale uitstoot voor de wereldwijde veestapel is nog verbazingwekkender: jaarlijks 7,1 Gt CO2 [VN FAO]. Maar we moeten eten. Alles draait dus om perspectief.
Volgens Columbia Climate School, "Wetenschappers zeggen dat als CO2 verdubbelt, dit de gemiddelde wereldtemperatuur van de aarde tegen het einde van deze eeuw (2100) tussen twee en vijf graden Celsius zou kunnen verhogen". Bitcoin en cryptocurrencies zijn echter verre van het grootste probleem in de vervuiling van de planeet.
Is er een oplossing voor het PoW-probleem?
Dit is een werk in uitvoering, maar er zijn verschillende initiatieven voor mijnbouw met hernieuwbare energiebronnen. Eind vorig jaar heeft het bedrijf Square aangekondigd de oprichting van het Bitcoin Clean Energy Investment Initiative. Ze streven ernaar om van deze industrie een koolstofvrije bijdrager te maken.
In dezelfde ader, vorige maand, kondigde de Noorse energieke gigant Aker Solutions de oprichting aan van Seetee, een nieuwe op crypto gerichte dochteronderneming. Ze willen ook Bitcoin-mijnbouw promoten met hernieuwbare bronnen.
Wat betreft het e-waste dat wordt veroorzaakt door verouderde ASIC's, het is nog steeds een probleem dat meer aandacht behoeft. Sommige mensen hebben voorgesteld ze opnieuw te gebruiken in projecten zoals: Folding@home door Stanford. Het doel hier is om hun systemen rekenkracht te geven, om de eiwitdynamiek te simuleren en zo nieuwe therapieën voor een verscheidenheid aan ziekten te ontwikkelen. Ze richten zich nu op COVID-19.
Het is moeilijk om te weten wat de toekomst zal brengen. Maar cryptocurrencies bereiden zich voor, inclusief het vervuilingsgedeelte.
Wil je dit verhaal in een video zien? We hebben je!
Wil je Bitcoin en andere tokens ruilen? Je kunt het veilig op Alfacash! En vergeet niet dat we het hier en nog veel meer over hebben op onze sociale media.
Twitter * Telegram * Facebook * Instagram * Youtube * Vkontakte
